Τα βάσανα του ελληνικού πανεπιστημίου

     Έχουμε παρατηρήσει όλοι τον πολιτικό χαμό που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό στην χώρα μας. Αλλά εγώ δεν θέλω να μιλήσω ιδιαίτερα για αυτό, υπάρχουν άλλοι περισσότερο σχετικοί και ειδικοί στο θέμα που μπορεί να βρει ο καθένας σε πάμπολλα sites και blogs. Θέλω να πω πως με επηρέασε εμένα αυτό.
     Σπουδάζοντας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην Φιλοσοφική σχολή και συγκεκριμένα στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας και Ιστορίας της τέχνης, επηρέασε άμεσα την ζωή μου το τελευταίο τρίμηνο. Όπως όλοι γνωρίζουν, περισσότερο ή λιγότερο, υπάρχει μια επαναληπτική εξεταστική τον Σεπτέμβρη.
     ΄Ηταν λοιπόν να ξεκινήσω τις εξετάσεις μου στις 06/09/11. Αποφάσισαν όμως η σύγκλητος του πανεπιστημίου να κλείσει εις ένδειξη διαμαρτυρίας, για μια βδομάδα, την σχολή, λόγω του νέου νομοσχεδίου στην παιδεία. Βγάζουν λοιπόν εξ αρχής νέο πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο θα ξεκινούσα στις 16/09/11 κ θα τελείωνα 06/10/11. Καλά ως εδώ;
     Μόλις λοιπόν άνοιξε η σχολή και τελείωσε το όλο θέμα των καθηγητών κλπ, αποφάσισαν τα κόμματα της νεολαίας του πανεπιστημίου να κάνουν μια συνέλευση για να αποφασίσουν αν θα παραμείνει ανοιχτό το πανεπιστήμιο ή θα γίνει κατάληψη... Με τα πολλά αποφασίζουν να πραγματοποιηθεί η κατάληψη για μια βδομάδα ακόμα οπότε και θα ξαναγίνει συνέλευση για εκ νέου απόφαση. Και την επόμενη βδομάδα αποφασίζουν να κλείσει η σχολή και ξανά μανά την επόμενη βδομάδα συνέλευση. Έρχεται η επόμενη βδομάδα και η μέρα της συνέλευσης και αποφασίζουν να ανοίξει η σχολή κυρίως γιατί πίστευαν ότι πλέον αυτή η εξεταστική έχει χαθεί (μην βαυκαλιζόμαστε, το όλο θέμα είναι για να μην διαβάσουν κάποιοι τεμπέληδες που είναι βολεμένοι με τα χαρτζιλίκια του μπαμπά και της μαμάς). Αποφασίζουν λοιπόν οι καθηγητές να στριμώξουν λίγο τα πράγματα για όλους μας και να γίνει η εξεταστική τα Σαββατοκύριακα. Έλα μου ντε όμως που δεν τους άρεσε όπως ήταν φυσικό και κάνουν νέα συνέλευση σε 4μέρες και φυσικά, ξανακλείνουν την σχολή για μια βδομάδα. Εκεί πλέον όλοι πιστέψαμε ότι όλα τελείωσαν και δεν σώζεται τίποτα.
     Μετά από μια βδομάδα ανοίγει πάλι η σχολή, αλλά οι καθηγητές δεν αποφάσισαν να παραιτηθούν εύκολα και βγαίνει πρόγραμμα εξετάσεων που ξεκινούσε απο 20/10/11 μέχρι 21-25/11/11. Εντάξει είπαμε όσοι ήδη έιχαμε διαβάσει και θέλαμε να έχουμε μια ευκαιρία να περάσουμε κάποια μαθήματα. Ξεκινήσαμε λοιπόν χωρίς άλλα θέματα, κάναμε δήλωση ποια 6μαθήματα θέλουμε να δώσουμε όσοι είμαστε από το 4ο έτος και πάνω! Δώσαμε κάποια μαθήματα, ανάλογα με το πρόγραμμα του καθενός και ήταν να δωθούν και κάποια μαθήματα την Κυριακή 13/11/11. Παραμονή της εξέτασης μας έρχεται όμως e-mail από τους καθηγητές ότι δεν θα πραγματοποιηθεί η εξέταση λόγω του μαραθωνίου που λάμβανε χώρα στο κέντρο της Αθήνας και θα ήταν αδύνατη η πρόσβαση μας προς το πανεπιστήμιο. Παίρνουν λοιπόν αναβολή κάποια μαθήματα για την Δευτέρα και κάποια άλλα για την επόμενη Δευτερα, 21/11/11. Την Δευτέρα όμως, προέκυψε άλλο θέμα, 3ήμερο κλείσιμο της σχολής λόγω της 17ης Νοεμβρίου από την Τρίτη ως και την Πέμπτη. Νέα αναβολή και των μαθημάτων που εξετάζονταν αυτές τις μέρες. Θεωρητικά τα μαθήματα που μεταφέρθηκαν για την Δευτερα 21/11/11 θα γινόντουσαν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ  χωρίς άλλο πρόβλημα. Πάλι όμως δημιουργήθηκε πρόβλημα... Και την Δευτέρα θα γίνει πάλι συνέλευση των κομμάτων για να κλείσει η σχολή και να τεθεί υπό κατάληψη διότι δεν μας αρέσει φαντάζομαι "ο Παπαδήμος". Έτσι λοιπόν όπως τα πάντα είναι μετέωρα και δεν ξέρουμε ούτε για την ίδια μέρα τι πρόκειται να κάνουμε στην κοινωνικοπολιτική ζωή μας, έτσι δεν ξέρουμε αν κ πότε θα γίνουν αυτές οι εξετάσεις... Η συνέχει επί των οθονών σας, σε λίγες μέρες!

Και που σαι ακόμα καημένε...

Για να δούμε τι έχουμε... Μία κλειστή σχολή που μόλις χάθηκε μια εξεταστική και για το εξάμηνο αναμένουμε στο ακουστικό μας μέχρι νεοτέρας. Επίσης έχουμε ένα νέο φόρο κάθε ζυγή μερα (2,4,6,8 κ.ο.κ) και 11.000.000 απελπισμένους Έλληνες.
Αν είχα το πτυχίο στα χέρια μου αυτή τη στιγμή χωρίς δεύτερη σκέψη θα έφευγα για το εξωτερικό. Αν... Αν... Αν... Επειδή όμως δεν υπάρχουν όλα αυτά τα ΑΝ μένω στο καβούκι μου κλεισμένη χωρίς να τολμάω να κουνηθω. Δεν είναι μονο η έκρυθμη πολιτική κατάσταση που επικρατεί όλο αυτό το διάστημα που με έχει κάνει να απομονωθώ από όλους και από όλα μη βλέποντας φως να έρχεται από πουθενά. Είναι το θέμα ότι λόγω αυτής της κατάστασης έχουν μειωθεί κατα πολύ οι ψυχολογικές αντοχές. Τα προσωπικά προβλήματα πάσης φύσεως έρχονται δίπλα σου και μοιάζουν ίσως πολύ μεγαλύτερα από ότι πραγματικά είναι, λόγω των μειωμένων αντοχών. Το θέμα είναι ένα: ποια είναι τα ανθρώπινα όρια; Η κοινή απάντηση είναι ότι τα ανθρώπινα όρια είναι πολύ μεγαλύτερα από ότι πιστεύουμε ότι είναι. Αλλά πότε και πώς καταλαβαίνει κανείς ότι έφτασαν αυτά τα όρια και αν κάνεις ένα βήμα μπροστά υπάρχει η απόλυτη προσωπική και συναισθηματική κατάρρευση;
Σήμερα διάβασα ένα άρθρο που έλεγε πόσο έχουν αυξηθεί οι αυτοκτονίες λόγω της οικονομικής κατάστασης... Πράγμα πολύ λυπηρό. Σίγουρα ο θάνατος δεν είναι λύση, αλλά όταν σε πνίγουν όλα το βρίσκεις σαν διέξοδο. Σάμπως εκείνη την ώρα σκέφτεσαι καθαρά;
Εύχομαι να υπήρχαν πραγματικοί φίλοι στις ζωές όλων μας, να υπήρχαν πραγματικά στηρίγματα και να μην έφτανε κανένας σε αυτό το σημείο. Προσωπικά έχω πάψει να ελπίζω. Πάντα βοηθούσα τους ανθρώπους γύρω μου χωρίς να περιμένω ανταπόδοση. Πλέον δεν μπορώ να εμπιστεύτω κανέναν, πληγώθηκα πολύ και από πολλές μεριές. Δεν το κρύβω είμαι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, αλλά δεν μπορώ ούτε να ζητήσω από κάποιον να με βοηθήσει. Ο καθένας με τη σειρά του έχει και αυτός τα δικά του 1002 προβλήματα.
Ξέρω ξέρω, φίλε αναγνώστη, θα μου πεις υπομονή. Ε λοιπόν, εγώ πλέον δεν έχω άλλη υπομονή και δεν ξέρω που θα οδηγήσει πραγματικά αυτό. Δεν έχω δυνάμεις. Αλλά κι εσύ, φίλε αναγνώστη, σταμάτα να κάνεις άλλο υπομονή, όσο υπομένεις τόσο θα σε πατάνε κάτω και δεν θα σε αφήνουν να ανασάνεις. Ξεσηκώσου, αντίδρασε. Εγώ αντιδρώ. Μπορείς κι εσύ. Φυσικά όχι με τον τρόπο τον δικό μου, ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο. Δεν έχει σημασία όμως ο τρόπος, αλλά η αντίδραση. Έφοσον από κάπου έρχεται μια δράση, πρέπει να υπάρξει και μια αντίδραση, και με τους νόμους της φυσικής επιστήμης να το δει κάποιος. Αυτά από μένα, νομίζω ότι αρκούν, αρκέτα φλυάρησα και πάλι!
Καλό κουράγιο σε όλους!!!

Μήνας....Σεπτέβρης! Μήνας.... Δύσκολος!

Σαν να ήρθε πιο νωρίς φέτος ο Σεπτέμβρης, σα να βιάστηκε κομμάτι. Και όπως πάντα ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας των παθών για όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας... Τα παιδιά γιατί θα πρέπει να αφήσουν την ανεμελιά του καλοκαιριού και να γυρίσουν στα θρανία και το καθημερινό διάβασμα. Οι γονείς έχουν διπλό καημό γιατί αφενός αρχίζουν πάλι οι δουλειές τους και αφετέρου γιατί έχουν ένα σωρό έξοδα για τη νέα σχολική χρονιά των παιδιών, πληρωμή φροντιστηρίων και όλα τα σχετικά. Οι φοιτητές έχουν τον καημό της εξεταστικής που ελπίζουν να περάσουν μερικά μαθήματα, με την ελπίδα να πάρουν κάποια στιγμή, δεν λέω πότε, πτυχίο! Σε αυτή τη τελευταία κατηγορία είμαι κι εγώ!
Κάθε μα κάθε Σεπτέμβρη τα 4τελευταία χρόνια έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα... Ο Σεπτέμβρης είναι το πρόβλημά μου! Μικρότερη όταν πήγαινα σχολείο ήταν η καλύτερη μου, ήθελα να δω πάλι όλα τα παιδιά από το σχολείο να γελάσουμε, να τσακωθούμε να έχει μια ένταση περισσότερο η ζωή βρε αδερφέ. Τώρα δυσκόλεψαν τα πράγματα,χάλασε και ο Σεπτέμβρης.
Περιμένουμε λοιπόν όλοι, έχοντας στο τέρμα το γνωστό τραγουδάκι "wake me up when September ends" και ελπίζουμε το άλλο πρωί να ξυπνήσουμε και να' ναι 1η Οκτωβρίου!
Ως τότε,λέω να κοιμηθώ ελπίζοντας να γίνει το θαύμα και αύριο να' ναι Οκτώβρης, αν και είμαι σίγουρη ότι θα είναι 5 Σεπτεμβρίου.. Καληνύχτα σας κ ονειρευτείτε!

Τίς πταίει;

Το έχω παρατηρήσει εδώ και καιρό. Όλος ο κόσμος είναι χάλια, άλλοι με τα νεύρα τους, άλλοι με τις στεναχώριες τους, άλλοι το έχουν ρίξει στο φαΐ, άλλοι έχουν σταματήσει να τρώνε. Πάντως ο καθένας όλο και από κάτι έχει, κάτι του φταίει.

Να φταίει η αποπνικτική ατμόσφαιρα; Να φταίει η πολιτικο-οικονομική κατάσταση; Να ναι τεταμένα τα νεύρα και οι συναισθηματίκες αντιδράσεις να βγαίνουν πιο έντονα; Δεν ξέρω τι και ποιος φταίει, πάντως αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή.

Φοβάμαι πιο πολύ από ποτέ και αυτό όχι τόσο για τα προσωπικά μου χ ή ψ προβλήματα... Αλλά γιατί ακόμα και οι άλλοτε αισιόδοξοι και θετικοί άνθρωποι που δεν τους κλόνιζε τίποτα, τώρα έχουν γίνει κύριοι εκπρόσωποι της μιζέριας, της κακομοιριάς και της απαισιοδοξίας.

Λένε οι νέοι άνθρωποι είναι το μέλλον και τα φτερά για να πετάξει κ να αλλάξει αυτός ο τόπος. Μα πώς όμως; Με τί κίνητρο; Όλα είναι διαλυμένα και διαβρωμένα από τα θεμέλια. Παιδεία, πανεπιστήμια,σχολεία; Υγεία, νοσοκομεία, γιατροί; Ασφάλεια; Τίποτα δεν υπάρχει... Όσο και να θέλει κάποιος, κάποιοι ή και όλοι να αλλάξει αυτή η κατάσταση πιστεύω ότι είναι πολύ αργά πλέον.

Τί πρέπει να κάνουμε; Μην με ρωτάτε, ούτε και εγώ ξέρω. Ακόμα και να βρούμε ποιος τα ξεκίνησε όλα αυτά, τί θα ωφελήσει; Θα αλλάξει κάτι; Μια εσωτερική αναζήτηση ίσως να βοηθούσε. Να πάρουμε μια μεγάλη ανάσα και να κάνουμε μια μεγάλη βουτία. Να βρεθούμε στον πυθμένα του ΕΓΩ μας, του εαυτού μας. Να κάνουμε μία πλήρη ανασκόπηση του ποιοι είμαστε, πώς είμαστε, πού είμαστε και πού θέλουμε να πάμε. Και αφού απαντήσουμε σε όλα αυτά, να βγούμε και πάλι στην επιφάνεια και να ξεκινήσουμε, κάνοντας ένα βήμα τη φόρα, να τα κάνουμε όλα αυτά πράξη. Γιατί από θεωρίες χορτάσαμε. Φτάνει πια!!!

Μηδενίζουμε το κοντέρ για όλους και όλα και ξεκινάμε για μια νέα αρχή! Μια αρχή από το μηδέν! Έτσι μόνο θα σωθούμε ατομικά και ομαδικά!

Don't quit

When things go wrong, as they sometimes will,
When the road you're trudging seems all up hill,
When the funds are low and the debts are high,
And you want to smile, but you have to sigh,
When care is pressing you down a bit,
Rest! If you must; but don't you quit.

Life is queer with its twists and turns,
As everyone of us sometimes learns,
And many a failure turns about
When he might have won had he stuck it out;
Don't give up, though the pace seems slow;
You might succeed with another blow.

Often the goal is nearer than
It seems to a faint and faltering man,
Often the struggler has given up
When he might have captured the victor's cup,
And he learned too late, when the night slipped down,
How close he was to the golden crown.

Success is failure turned inside out;
The silver tint of the clouds of doubt;
And you never can tell how close you are,
It may be near when it seems afar;
So stick to the fight when you're hardest hit;
It's when things seem worst that you mustn't quit.

Χωρίστε την!!!

           Μια συμβουλή: Αν πείτε στη γυναίκα/κοπέλα σας "αγάπη, φτιάξε μου έναν καφέ" κι εκείνη θυμωμένα, σας απαντήσει:
        - Ρε, σάψαλε, ταλαίπωρε, ταραμά, κάρδαμο, καπαμά, αταίριαστε, αποκρουστικέ, άπονε, δοθίηνα, δυνάστη, αχαμνέ, αχάριστε, αχνέ, αχόρταγε, μονότονε, αχρείε, άψυχε, άχρηστε, αχώνευτε, τρίβολε, τσαρλατάνε, άξεστε, ανώφελε, ανυπόφορε, ανεύθυνε, ανήθικε, στούμπε, κόπανε, στενόκαρδε, κομπάρσε, κοντόφθαλμε, μυγιασμένε, κομπλεξικέ, μουρμούρα, καβγατζή, κανίβαλε, σφιχτοχέρη, σώγαμπρε, αόρατε, απαίδευτε, απατηλέ, απερίσκεπτε, ταβλαδόρε, απένταρε, απελέκητε, μπόμπιρα, αλαφροΐσκιωτε, τιποτένιε, τομάρι, άνομε, ανοχύρωτε, άκληρε, δύστροπε, δυστυχή, ανίδεε, κερδοσκόπε, κενόδοξε, σατράπη, χλιαρέ, αθεράπευτε, ανεπαίσθητε, άνοστε, τερατολόγε, κοιλιόδουλέ, δίβουλε, δικτάτορα, δαιμονικέ, αιμοβόρε, άθρησκε, αθέμιτε, άθεε, χασομέρη, παγόβουνο, παγερέ, χαμένε, αδιαφώτιστε, αβόλευτε, μασκαρά, μάταιε, αδιάπλαστε, απροσχημάτιστε, τύραννε, κοσμοχαλαστή, δύσθυμε, δυσχερή, αδιάντροπε, άβολε, αμελητέε, ανώδη, αδρανή, αδύνατε, αζύμωτε, αηδιαστικέ, χοντροκαμωμένε, αδιευκρίνιστε, δύσμορφε, παιδαριώδη, παλαβέ, χέρσε, ψωροπερήφανε, άδικε, αγελαδινέ, αγενή, αφελή, αφηρημένε, παμπάλαιε, κλαψιάρη, δυσβάσταχτε, σαλτιμπάγκε, άχαρε, αφύσικε, καταφρονεμένε, αδιόρθωτε, άγγιχτε, λαίμαργε, μαλθακέ, μανιώδη, αδίστακτε, τσόφλι, τυχοδιώκτη, ψευτοπαλικαρά, χρεώστη, χάρβαλο, φιλοκατήγορε, φτηνέ, άγαρμπε, άγανο, άβουλε, κουρελιάρη, αβέβαιε, άβγαλτε, μυθομανή, κοριέ, δυσανάλογε, άβαρε, ακαλαίσθητε, αμέρωτε, κούφιε, ιέ, ιδιοτελή, βαλτέ, νεοφώτιστε, παράμερε, υπαίτιε, χοντροκέφαλε, άπληστε, απόμαχε, ασεβή, σκληροκέφαλε, ψευδολόγε, κυνικέ, αλύτρωτε, αλιτήριε, ιδιότροπε, βάκιλε, βάναυσε, ψίχουλο, σκεβρωμένε, κουρσάρε, αλλόπιστε, αντιαισθητικέ, είλωτα, εκβιαστή, αποδεκατισμένε, αγροίκε, αβασάνιστε, σκιερέ, κουτσουρεμένε, αλλόκοτε, αίτιε, αντικανονοικέ, ανέτοιμε, καθηλωμένε, ανεπρόκοπε, ανεπιφύλακτε, βίαιε, ενοχλητικέ, νοσηρέ, πάρεργε, υποανάπτυκτε, απογοητευμένε, αποδιοπομπαίε, άδετε, λιπόσαρκε, μαντράχαλε, αναθεματισμένε, αναιδή, καραβοτσακισμένε, καραγκιόζη, βωμολόχε, εξωμότη, εξωφρενικέ, ζαβέ, αρχέγονε, ασαφή, ασβέ, άσιτε, ψεύτη, κωμικέ, αντίχριστε, αλειτούργητε, άλογε, ελάχιστε, μωρέ, υποβιβασμένε, αδιάκριτε, αδιανόητε, άπραγε, ψόφιε, έντομο, χρονοτρίφτη, ανεπιθύμητε, ανώμαλε, ελεεινέ, νερόβραστε, ανυπολόγιστε, άξενε, άρπαγα, απρόσιτε, σκιάχτρο, σκελετωμένε, ανεπανόρθωτε, ανεπαρκή, αισχρέ, ακαλλιέργητε, κακογραφία, βερέμη, έξαλλε, νευρικέ, πελιδνέ, υπονομευτή, αδιάβαστε, αδιάφορε, αβάσιμε, αγκίδα, αγλύκανε, άγλωσσε, άδοξε, μπουνταλά, κοκορόμυαλε, θρασύδειλε, θεότρελε, ονειροπόλε, χαώδη, αγράμματε, αγρίμι, ατομιστή, μυκηθμέ, άγριε, μύκητα, αγριόχοιρε, αγέμιστε, τσαπατσούλη, μούμια, τριβέλι, μοιραίε, ανίκανε, ανισόρροπε, απαίσιε, απάνθρωπε, αλαζόνα, κιτρινιάρη, μισαλλόδοξε, απρόθυμε, απροσάρμοστε, τρυφηλέ, ασυνάρτητε, τέρας, τενεκέ, μεταχειρισμένε, ανικανοποίητε, ακατάστατε, ανάξιε, άνανδρε, καταραμένε, δαγκάνα, γύφτε, ζητιάνε, ξεχαρβαλωμένε, ασύμμετρε, ασυμπάθιστε, τσινιάρη, μικρόψυχε, τσιράκι, μπαγαπόντη, ανοικοκύρευτε, ανδρείκελο, διάβολε, δεινέ, ηδυπαθή, θαμμένε, οδυνηρέ, ράθυμε, φυγόδικε, χαζέ, ψώνιο, άσπονδε, κομπογιαννίτη, ασύμφορε, σαλίγκαρε, ασταθή, ψυχοφθόρε, αποτρόπαιε, ασύστατε, θυμώδη, θρασίμι, ασυγκίνητε, ηθοποιέ, θανάσιμε, απροετοίμαστε, απρεπή, θεατρίνε, άπρακτε, τυχάρπαστε, μούτσε, ανόμοιε, τζαμπατζή, μερίδα, ακέφαλε, αναρμόδιε, κατηφή, διαμελισμένε, ημιμαθή, ανόητε, ανήκουστε, απαίνευτε, απαισιόδοξε, μνησίκακε, απεριποίητε, κηλίδα, κατακερματισμένε, διεφθαρμένε, ζαβέ, οικτρέ, ρεγουλαρισμένε, ανεπιτήδειε, ανημέρωτε, τσιμπούρι, ανήμπορε, μπογιά, δολοπλόκε, ηττοπαθή, ηλίθιε, ολέθριε, πανώλη, σαλταδώρε, ανίατε, ανήσυχε, λάγνε, γεροξεκούτη, βάρβαρε, γάιδαρε, αμυδρέ, αμύητε, ανάγωγε, γελοίε, κουτέ, γομάρι, λειψέ, αμάσητε, γυμνοσάλιαγκα, κουτσομπόλη, αμελή, άκαιρε, ακάθαρτε, αισχρέ, ακαθάριστε, κρέπι, κουφιοκέφαλε, αναξιόπιστε, αναπάντεχε, ανάποδε, δούλε, δράκε, χαλασμένε, χαμερπή, αχειραφέτητε, άφρονα, αφιλόστοργε, διαλυμένε, αυθαίρετε, ατροφικέ, τραμπούκε, αναποφάσιστε, τράγε, άναδρε, ανέβγαλτε, ανέκφραστε, ακοινώνητε, άκυρε, γρουσούζη, γρίφε, βρικόλακα, ζουρλέ, βραδυκίνητε,βάρβαλε, ακατανόητε, άκυρε, ακατολόγιστε, θλιβερέ, ακατάλληλε, θρύψαλλο, γορίλα, γουρούνι, θεομπαίχτη, θνητέ, ζηλότυπε, λασπωμένε, αναίσθητε, ανακόλουθε, βάρβαρε, βολικέ, εκκεντρικέ, έκρυθμε, μούχε, σεληνιασμένε, σεμνότυφε, ύαινα, εκτραχηλισμένε, υβριστικέ, άκαρδε, άκαρπε, άμορφε, ακατέργαστε, ανεξέλεγκτε, άλαλε, ανεξήγητε, μαγκούφη, αλαφιασμένε, προικοθύρα, κορόιδο, ανέμελε, λεκέ, ανεξάλειπτε, ανελεύθερε, κολοκύθα, μαφία, μεγαλομανή, λήσταρχε, κουρντισμένε, μαϊμού, κωμικοτραγικέ, αμάσητε, κακορίζικε, κοιμισμένε, πνευματοκτόνε, υπόδικε, χωριάτη, ανθρωποφάγε, χωδαίε, παραμερισμένε, σαχλαμάρα, σαρκαστικέ, παρείσαχτε, παρδαλέ, ψυχασθενή, σκουληκιάρη, σκλάβε, ιεροεξεταστή, βλοσυρέ, ασυγχώρητε, άστρωτε, προκλητικέ, άκοπε, ατιμωτικέ, πλανώδιε, φιγουρατζή, σπαρακτικέ, σπασμωδικέ, υπερφίαλε, φιλάρεσκε, αρίζωτε, πνιγερέ, ποδόγυρε, αστείε, αστόχαστε, ασυμφιλίωτε, πρόσθετε, προσποιητέ, ασυλλόγιστε, πρόχειρε, πρωτόβγαλτε, άσκημε, άρρωστε, άρρυθμε, σελέμη, ταπεινέ, άσωτε, ατζαμή, σαβούρα, χαμάλη, χάνε, ατίθασε, αποκληρωμένε, πικρόχολε, πλάγιε, παρδαλέ, πιεστικέ, πλαδαρέ, υπόλειμμα, ψυχρέ, ιταμέ, βόθρε, βλοσυρέ, επιδρομέα, επιπόλαιε, επουσιώδη, ετερόφωτε, λαφυρογωγημένε, συμβιβαστικέ, συννεφιασμένε, λιχούδη, περίπαιγμα, συνωμότη, περίδρομε, χοντροκομμένε, ιδιόρρυθμε, χοντρόπετσε, ασύμφωνε, ασυντόνιστε, πτωχευμένε, άτονε, άτοπε, άπορε, πάροικε, υπναρά, ψιλικατζή, κάθιδρε, ασυμμάζευτε, αστήρικτε, αποφράδα, αποφλοιωμένε, παραπανίσε, πραξικοπηματία, υποχείριε, προβληματικέ, κακομοιριασμένε, καθυστερημένε, κακόγουστε, κακεντρεχή, δύσοσμε, γλοιώδη, μεροληπτικέ, επαίσχυντε, ξεκρέμαστε, τζαναμπέτη, τετελεσμένε, στρουθοκάμηλε, αφιλότιμε, ράκος, στυγνέ, στυγερέ, αφόρητε, ρακένδυτε, ρυπαρέ, κακοήθη, εκφυλισμένε, έλλειμα, κακομαθημένε, καλιακούδα, δολοφόνε, δουλοπρεπή, κακότυχε, μολευμένε, μονόχνωτε, μούσμουλο, ζωώδη, μοσχάρι, έσχατε, εύθραυστε, εξανδραποδισμένε, καρνάβαλε, κηφήνα, βασανισμένε, βάνδαλε, γάγγραινα, βάναυσε, γκρινιάρη, κατάλοιπο, καταχραστή, κασιδιάρη, καχεκτικέ, δίμορφε, δισταχτηκέ, έντρομε, εξαιρετέε, ένοχε, ελλοχευμένε, εξαρτημένε, κάπηλε, εξαϋλωμένε, σαδιστή, σακάτη, πολύβουε, πολυλογά, ρουσφετολόγε, πολυπρόσωπε, πορώδη, προδότη, σαπρέ, σαράβαλο, καταχρηστικέ, καχύποπτε, διαπομπευμένε, δήμιε, μετέωρε, διωγμένε, κατεργάρη, κατώτερε, πληχτικέ, πλιατσικολόγε, κατσούφη, περίτρομε, ασυγχώρητε, ασφυχτικέ, άσχετε, προκατειλημμένε, βραχνά, βαρύθυμε, επιφανειακέ, έρημε, βέβηλε, ερείπιο, ουραγέ, ξεκουμπισμένε, εφήμερε, μελοδραματικέ, ξορκισμένε, οκνέ, ξελιγωμένε, ομιχλώδη, φαυλοκράτη, χαϊβάνι, χαλαστή, ύστατε, υποχωρητικέ, χάχα, χαλεπέ, υστερικέ, φονικέ, φόβητρο, φαύλε, φαρμακερέ, υστερόβουλε, φαρισέε, ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΤΙΑΞΤΟΝ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ!

ΤΟΤΕ ΧΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΧΩΡΙΣ..... ΑΛΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ!!
Από το βιβλίο του Σακελλάριου- Λεβιθόπουλου "κωμικοτραγικά"!

Φουτουριστική αναθεώρηση της πεσσιμιστικής φιλοσοφικής νοοτροπίας

Η απόδοση της πολυδιάστατης πρισματικής πραγματικότητας, που αναδύεται από την εκλογίκευση του μυθικού μυστηριακού κόσμου, αντικατοπτρίζεται στη νατουραλιστική τυπολογία της ρασιοναλιστικής, μηχανιστικής και ιδεαλιστικής φιλοσοφικής αντίληψης και αποκρυσταλλώνεται στην πάγια καθεστικυΐα τάξη, μέσα στα φορμαλιστικά πλαίσια μιας εκτεταμένης οικονομικοκοινωνικοπολιτικής δομής και διαστρωμάτωσης, ενώ σφυρηλατεί την εξιδανικευμένη προλεταιριακή συνείδηση και υποθάλπει τις λανθάνουσες διασπαστικές τάσεις, υπονομεύοντας αύτανδρη την έννομη κοσμική τάξη και όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής πόλωσης και, σε συνδυασμό με την αθρόα εκδήλωση των ταξικών αντιθέσεων, προς μία εμπορευματοχρηματική κατεύθυνση, υφίσταται ως ανασταλτικός παράγοντας του παρελκυστικού δημοσιονομικού συστήματος ενός κρατικού μηχανισμού, το οποίο εδραιώνεται από τη σύμφυρση των μεταβολών που συντελούνται υπό το πρίσμα ενός λιμπεραλιστικού ιδεώδους και συντείνουν στην άμβλυνση των αμιγών ιδιαιτεροτήτων, που με την αναπροσαρμογή και ενσωμάτωσή τους στο νέο υπερταξικό σχηματισμό διανοίγουν τους ορίζοντες για τη μηχανική συνένωση των ετερόκλητων υποτρόπαιων στοιχείων, με άμεση συνέπεια τη συρρίκνωση της ηθικής οπτικής των υποβαθμιστικών τάσεων που εκπορεύονται από την ιμπρεσιονιστική εκτόνωση της οντολογικής υλοφροσύνης της εχέγγυας πρωτογεννετικής ιδιοσυστασίας και της απότοκης υποστασιοποίησης της σωρευτικής απεμπόλησης υπομνηστικών συμφυρμάτων, με αποτέλεσμα να επέρχεται η αλλοτρίωση της απατηλής ουτοπιστικής διάστασης ενός καθολικού ιμπεριαλιστικού μοτίβου, ο διαμελισμός του οποίου υποκαθιστά εν γένει τη συλλογική υποδομή των παραγωγικών συνεκτικών δεσμών της λειτουργικής υφής του κοινωνικού γίγνεσθαι, που διαχέεται και διαποτίζει την υλοποίηση και εδραίωση της σύσφιξης του πνευματώδους ατομικισμού και κάθε παραινετικής θυμοσοφίας μονομερών και βραχυπρόθεσμων ινδαλμάτων και γενεσιουργών καταβολών....

Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...!!

Καλώς τον κι ας άργησε

Και εκεί που έλεγα όλα καλά και έβαλα την ζωή μου σε ενα ρυθμό, να σου το νέο "θέμα". Άρχισε με συμπτώματα όπως το να θέλω να ασκηθώ και να χάσω κάποια περιττά κιλά, αίσθηση για ζωή και πολύ χορό... Μετά περάσαμε στα φτερουγίσματα. Ένα βήμα τη φορά. Προσπαθούσα να δω τι είναι αυτό που με μεταμορφώνει σιγά σιγά και είναι τόσο ύπουλο που δεν μπορώ να το προσδιορίσω και να του ανακόψω τη φόρα την οποία είχε πάρει. Μέχρι που μια ωραιότατη μέρα (ή για να ακριβολογώ, μια ωραιότατη νύχτα) να σου και η έκδηλη εμφάνιση του.

Με είχε επισκεφθεί για ΑΚΟΜΑ μία φορά ο φτερωτός θεούλης και το βέλος του χτύπησε διάνα! Όλα τα άλλα άρχισαν να φαντάζουν μικρότερα και πολύ λίγα. Να μην τα πολυλογώ, το πρόσωπο του ενδιαφέροντός μου είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να το προσεγγίσω, τουλάχιστον ερωτικά. Φιλικά και πολύ μου είναι. Είχε πολύ καιρό να μου χτυπήσει την πόρτα ένα τέτοιο συναίσθημα και ήρθε για την πιο απίθανη περίπτωση. Πάλι κάποιος μου κάνει πλάκα θα έλεγα.

Η κατάληξη είναι εδώ και λίγες μέρες να θυμίζω ερωτευμένη έφηβη. Αλλά μήπως και είναι μια άμυνα του οργανισμού στα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο στην χώρα μας; Βλέπω ότι ακόμα και αυτό το "άπιαστο όνειρο" μου δίνει άλλη διάθεση, άλλα κίνητρα για να ξεφύγω από την γενική μουνταμάρα και απαισιοδοξία που επικρατεί και ακόμα και να μείνει όνειρο, θα έχω κερδίσει. Τί θα έχω κερδίσει; Μα, στιγμές παιδικές. Γιατί παιδικές; Γιατί όταν ερωτεύεται ο άνθρωπος κυριαρχούν ως επί το πλείστον αγνά και τρυφερά συναισθήματα. Το αν θα το αποκαλύψω σε αυτό το άτομο το τι νιώθω; Σίγουρα, αλλά όχι ακόμα. Είναι νωρίς. Ένα βήμα τη φορά για να μην φάμε τα μούτρα μας και χαθεί όλη αυτή η μαγεία. Άλλωστε να μην γίνομαι και αχάριστη, έχω έναν καλό του λόγο όποτε συζητήσουμε και την προοπτική να γίνουμε, τουλάχιστον, δύο καλοί φίλοι.
 Και όπως λέει και μια φίλη μου: μια αγκαλιά αξίζει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και δεν στοιχίζει τίποτα σε αυτόν που τη δίνει και αυτόν που την παίρνει.

Το συμπέρασμα: ακόμα και αν μοιάζει με μακρινό και ανεκπλήρωτο έρωτα, δείτε τα θετικά,πάντα υπάρχουν. Και μην ξεχνάτε ότι μια αγκαλιά σας αποφορτίζει και σας γεμίζει με ηρεμία, αγάπη και ένα γενικό όμορφο συναίσθημα χαράς και ευεξίας!

Zωή με χίλια

 Άνθρωποι ψάχνουν ανθρώπους, ανθρώπινη επαφή χωρίς να είναι διαθέσιμοι ουσιαστικά να επικοινωνήσουν, μα μόνο να τους αγαπήσουν για να νοιώσουν κι’ αυτοί κάποιοι. Μα ποτέ οι ίδιοι δεν δίνουν λίγη αγάπη, λίγη ουσιαστική αγάπη. Μένουν στα τέσσερα ντουβάρια τους κλεισμένοι αγκαλιά με ένα lap-top, κάνοντας chat ανούσια επί ώρες στο Facebook και το twitter.  Μιλώντας για πράγματα που ποτέ αλλιώς δεν θα έλεγαν. Μα μήπως είναι κάτι και αυτό; Όλα ακριβαίνουν, οι μισθοί μειώνονται, οι δουλειές λιγοστεύουν, η στεναχώρια στην ψυχή των ανθρώπων αυξάνεται, τα χρέη αυξάνονται και αυτά, οι ώρες ύπνου μειώνονται, τα περιθώρια στενεύουν για όλους και όλοι απλά το δέχονται ή βρίζουν και "επαναστατούν" μέσα από το σπίτι τους, μέσα από τον καναπέ τους. Όλοι αποχαυνωμένοι σε ένα μαραφέτι, την Τηλοψία! Φοιτητές αφήνουν τις σχολές τους και την επιστημονική μόρφωσή τους απογοητευμένοι από το σύστημα και την κατάσταση γύρω τους. Μα είναι λύση αυτή;
Σκεφτόμαστε όλοι ανεξαιρέτως ότι αν τραβήξουμε κουπί στη βάρκα μας θα κουραστούμε και ότι ίσως κάπου χτυπήσουμε και βουλιάξει. Και για αυτό δεν λύνουμε καν τα σχοινιά για να ξεκινήσουμε να πάμε κάπου. Μα κι αν κάνουμε κουπί. Κι αν κουραστούμε. Κι αν σταματήσουμε. Κι αν χτυπήσουμε κάπου. Κι αν βουλιάξει η βάρκα. Τι θα κάνουμε; Το βρίσκετε σωστό να κάτσουμε να πνιγούμε; Το επιτρέπετε αυτό στον εαυτό σας; Κολυμπήστε,  π’ ανάθεμα σας, κολυμπήστε, κάπου θα βγείτε και θα σωθείτε. Ακόμα και αν πνιγείτε στην προσπάθεια, θα ξέρετε ότι προσπαθήσατε, ότι Ζήσατε! Ζήστε τη Ζωή σας, μη φοβάστε! Μην επιτρέπετε σε κανέναν να σας χαλάσει αυτό το όνειρο. Η ζωή σας είναι δική σας, μην της συμπεριφέρεστε σαν να είναι κάποιου άλλου, κοιτάζοντάς την παθητικά να περνάει. Αγαπήστε με όλο σας το είναι, γλεντήστε με φίλους, με την οικογένειά σας, ακόμα και με τους ξένους. Παρασύρετέ τους σε έναν χορό! Η ζωή είναι τόσο μικρή όσο ένα τραγούδι! Για άλλους κρατάει 2-3 λεπτά και σε άλλους μπορεί να φτάσει τα 7 ή ακόμα και τα 10λεπτά! Το σίγουρο είναι ότι είναι πολύ μικρή, οπότε Ζήστε και Διασκεδάστε, ό,τι σημαίνει για τον καθένα σας διασκέδαση. Και προπαντός Χορέψτε! Έτσι φεύγουν οι καημοί από μέσα σας, χορεύοντας. Σε ότι ρυθμό σας κάνει κέφι. Ένας τρόπος επικοινωνίας είναι και αυτός. Κι αν χορεύετε μόνοι σας; Τότε ίσως να επικοινωνήσετε για πρώτη φορά ουσιαστικά με τον εαυτό σας. Μην καταπιέζετε τα συναισθήματά σας, βγάλτε τα προς τα έξω σε αυτούς που αγαπάτε, που θέλετε να πείτε ένα ευχαριστώ, ένα «Σ’ αγαπάω», ένα συγνώμη, μα κι αν ακόμη κάποιος σας στεναχωρεί, σας καταπιέζει, σας νευριάζει. Εκφράστε το κι αυτό. Ο συσσωρευμένος πόνος, θυμός και καταπίεση είναι που κάνουν την μεγαλύτερη ζημιά.
Μην αυτοκαταστρέφεστε, μην κάνετε αυτήν την χάρη σε κανέναν. Ο άνθρωπος πρέπει να χαμογελάει για πολλούς λόγους: Χαμογελώντας έρχεται η όρεξη για γέλιο και χαρά, το γέλιο δίνει ζωή και σας προσθέτει χρόνια και το πιο σημαντικό; Κάνει τους εχθρούς να ανησυχούν και να σκάνε! Μην αφήνετε την μιζέρια να σας κατακλείσει. Γιατί τότε πανηγυρίζουν οι εχθροί!
Ευχαριστώ τους φίλους και τους εχθρούς μου, αυτούς που με αγαπάνε αλλά και με μισούνε!

Καλή αρχή!

           Να μαι κι εγώ! Σκεφτόμουν πολύ καιρό τώρα να δημιουργήσω ένα blog που να γράφω ό,τι θέλω, να επισυνάπτω τους προβληματισμούς μου και να αποτυπώνω ό,τι εν πάσει περιπτώσει έχει αυτό το κεφάλι μέσα. Και να μετά από πολύ καιρό σκέψης,αποφάσισα να κάνω αυτό το βήμα.
           Λίγα λόγια για μένα.. Είμαι 22ετών, μένω στην Αθήνα και σπουδάζω στη φιλοσοφική σχολή στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Τον ελεύθερο μου χρόνο, τον περνάω είτε συζητώντας με φίλους και γνωστούς, είτε διαβάζοντας κάποιο βιβλίο είτε απλά χορεύοντας. Αγαπάω δύσκολα, αλλά όταν αγαπήσω είναι για πάντα, όσο και απίθανο να ακούγεται. Για αυτό και οι άνθρωποι που αγαπάω πραγματικά όπως και να έρθουν τα πράγματα μένουν πάντα στο μυαλό μου και την καρδιά μου.
           Είμαστε λοιπόν μαζί σε ένα νέο ταξίδι.... Τον προορισμό θα τον βρούμε στην πορεία!
           Το moto μου για την ζωή; Οδηγώντας στο αντίθετο ρεύμα, με τα φρένα σπασμένα και χωρίς οδηγό! Ζήστε το κάθε λεπτό ενεργά και όχι αποκοιμισμένοι σε ό,τι θέλουν οι άλλοι να σας κάνουν!
           Αυτά για τώρα, τα υπόλοιπα τα βλέπουμε στην πορεία.