Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Τίς πταίει;

Το έχω παρατηρήσει εδώ και καιρό. Όλος ο κόσμος είναι χάλια, άλλοι με τα νεύρα τους, άλλοι με τις στεναχώριες τους, άλλοι το έχουν ρίξει στο φαΐ, άλλοι έχουν σταματήσει να τρώνε. Πάντως ο καθένας όλο και από κάτι έχει, κάτι του φταίει.

Να φταίει η αποπνικτική ατμόσφαιρα; Να φταίει η πολιτικο-οικονομική κατάσταση; Να ναι τεταμένα τα νεύρα και οι συναισθηματίκες αντιδράσεις να βγαίνουν πιο έντονα; Δεν ξέρω τι και ποιος φταίει, πάντως αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή.

Φοβάμαι πιο πολύ από ποτέ και αυτό όχι τόσο για τα προσωπικά μου χ ή ψ προβλήματα... Αλλά γιατί ακόμα και οι άλλοτε αισιόδοξοι και θετικοί άνθρωποι που δεν τους κλόνιζε τίποτα, τώρα έχουν γίνει κύριοι εκπρόσωποι της μιζέριας, της κακομοιριάς και της απαισιοδοξίας.

Λένε οι νέοι άνθρωποι είναι το μέλλον και τα φτερά για να πετάξει κ να αλλάξει αυτός ο τόπος. Μα πώς όμως; Με τί κίνητρο; Όλα είναι διαλυμένα και διαβρωμένα από τα θεμέλια. Παιδεία, πανεπιστήμια,σχολεία; Υγεία, νοσοκομεία, γιατροί; Ασφάλεια; Τίποτα δεν υπάρχει... Όσο και να θέλει κάποιος, κάποιοι ή και όλοι να αλλάξει αυτή η κατάσταση πιστεύω ότι είναι πολύ αργά πλέον.

Τί πρέπει να κάνουμε; Μην με ρωτάτε, ούτε και εγώ ξέρω. Ακόμα και να βρούμε ποιος τα ξεκίνησε όλα αυτά, τί θα ωφελήσει; Θα αλλάξει κάτι; Μια εσωτερική αναζήτηση ίσως να βοηθούσε. Να πάρουμε μια μεγάλη ανάσα και να κάνουμε μια μεγάλη βουτία. Να βρεθούμε στον πυθμένα του ΕΓΩ μας, του εαυτού μας. Να κάνουμε μία πλήρη ανασκόπηση του ποιοι είμαστε, πώς είμαστε, πού είμαστε και πού θέλουμε να πάμε. Και αφού απαντήσουμε σε όλα αυτά, να βγούμε και πάλι στην επιφάνεια και να ξεκινήσουμε, κάνοντας ένα βήμα τη φόρα, να τα κάνουμε όλα αυτά πράξη. Γιατί από θεωρίες χορτάσαμε. Φτάνει πια!!!

Μηδενίζουμε το κοντέρ για όλους και όλα και ξεκινάμε για μια νέα αρχή! Μια αρχή από το μηδέν! Έτσι μόνο θα σωθούμε ατομικά και ομαδικά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου