Πολλές φορές μας συμβαίνουν πράγματα και φέρνουμε την καταστροφή, ενώ άλλες φορές πάλι τα αγνοούμε παντελώς σα να μην έγιναν ποτέ. Έχω καταλήξει, εδώ και λίγο καιρό, στο ότι όπως τα βλέπεις και τα σκέφτεσαι, έτσι και τα βιώνεις, χωρίς να σημαίνει ότι αυτή είναι και η πραγματικότητα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν πάντα ένας απαισιόδοξος άνθρωπος, με αποτέλεσμα να βλέπω γύρω μου τα πάντα να καταστρέφονται και όσο τα έβλεπα έτσι, τόσο χειρότερα γινόντουσαν. Κατά περιόδους προσπαθούσα να δω τα πράγματα από μια διαφορετική σκοπιά, λίγο πιο αισιόδοξη. Και τα κατάφερνα. Αλλά πάντα για λίγες ώρες, το πολύ για μία- δύο μέρες.
Πολύ πρόσφατα με θυμήθηκε ένα παλιό πρόβλημα υγείας που είχα αμελήσει, μιας και δεν με ενοχλούσε. Είχα φρικτούς πόνους, που ευτυχώς με την πάροδο των ημερών έχουν μειωθεί αισθητά. Όλως περιέργως, δεν με κατέβαλε αυτό το περιστατικό, παρότι με τσάντισε, ομολογουμένως, πάρα πολύ. Μου έδωσε την ευκαιρία να κάτσω πολλές ώρες μόνη μου, να σκεφτώ 1002 πράγματα, να δω ποιοι είναι αυτοί που με αγαπούν και με νοιάζονται πραγματικά, να φτιάξω πλάνα για το χειμώνα που έρχεται και να αποφασίσω, τελικά, να δράσω στη ζωή με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι μέχρι τώρα. Η καρδιά και η ψυχή δεν αλλάζουν, αλλά μπορεί να αλλάξει ο τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων, που παρουσιάζονται στη ζωή ενός ανθρώπου. Ήταν για μένα πολύ καινούριο, και παράξενο, να βρίσκομαι τόσο πολύ έξω από τα νερά μου και να μη χάνω το χαμόγελό μου (εκτός από μία και μόνο πραγματικά δύσκολη μέρα). Βλέπω ότι αυτό με βοήθησε αρκετά. Φυσικά δεν έγινε κάποιο κλικ μέσα μου, ξαφνικά, αλλά σε αυτή τη πρώτη προσπάθεια με βοήθησαν, εν αγνοία τους, κάποιοι άνθρωποι που ήταν και είναι δίπλα μου αυτό το διάστημα. Ονόματα δεν θα πω, ξέρουν αυτοί που ενδιαφέρθηκαν, που μιλούσαμε, που επικοινωνούσαμε καθ' οποιονδήποτε τρόπο!
Δεν γράφω όμως, αυτό το κείμενο, για να μιλήσω πάλι για μένα. Θέλω απλά να παραθέσω ένα κείμενο που μου το είχαν στείλει πριν αρκετά χρόνια με e-mail σε powerpoint και ενώ το είχα αγνοήσει τότε εντελώς, τώρα πια του δίνω άλλη αξία. Γιατί όλα είναι θέμα επιλογών. Δική σου επιλογή είναι αν θες να είσαι αισιόδοξος. Δική σου επιλογή είναι αν θες να είσαι απαισιόδοξος. Αλλά είναι επιλογή και όχι αναγκαστική συνθήκη, ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις.
"Ο Τζέρυ είναι ο μάνατζερ ενός εστιατορίου.
Είναι πάντα σε πολύ καλή διάθεση!
Αν κάποιος τον ρωτήσει τί κάνει αυτός θα
απαντήσει: Αν μπορούσα να μαι καλύτερα,
θα έπρεπε να έχω άλλον έναν Τζέρυ!
Πολλοί από τους συναδέλφους του παραιτήθηκαν
όταν αυτός άλλαζε αφεντικό, ώστε να τον
ακολουθήσουν από εστιατόριο σε εστιατόριο!
Γιατί; Διότι ο Τζέρυ ήταν παρακινητής από την
φύση του. Αν κάποιος συνάδελφος είχε μια
άσχημη μέρα, ο Τζέρυ ήταν εκεί για να του πει
πως μπορεί να το δει από τη θετική πλευρά.
Βλέποντας αυτή την κατάσταση, πήγα και τον
ρώτησα ένα πρωί, από περιέργεια...
Δεν το καταλαβαίνω.. Κανείς δεν μπορεί να
είναι τόσο θετικό άτομο όλη την ώρα..
Πώς το κάνεις αυτό;
Ο Τζέρυ απάντησε: Κάθε πρωί που ξυπνώ
έχω δύο επιλογές, να είμαι σε καλή ή σε κακή
διάθεση. Πάντα διαλέγω να μαι σε καλή!
Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, μπορώ να μαι
το θύμα ή να διδάσκομαι κάτι από αυτό.
Διαλέγω πάντα να διδάσκομαι κάτι.
Κάθε φορά που κάποιος με πλησιάζει με
παράπονα, μπορώ να επιλέξω να ακούω τα
παράπονα αυτά ή να επισημάνω τη θετική
πλευρά της ζωής. Πάντα διαλέγω τη θετική
πλευρά.
Μα δεν είναι πάντα τόσο εύκολο, απάντησα.
Κι όμως είναι, απάντησε ο Τζέρυ.
Η ζωή έχει να κάνει με επιλογές. Αν αφήσεις
απ' έξω όλα τα σκουπίδια, όλες οι καταστάσεις
καταλήγουν σε δύο επιλογές. Εσύ διαλέγεις
πως να αντιδράσεις σε όλες τις καταστάσεις.
Εσύ διαλέγεις πως οι άνθρωποι θα επηρεάσουν
τη ζωή σου. Εσύ διαλέγεις αν θα είσαι σε καλή
ή σε κακή διάθεση. Είναι δική σου επιλογή πως
θα ζήσεις τη ζωή σου.
Μερικά χρόνια αργότερα....
Άκουσα ότι ο Τζέρυ έκανε κάτι κατά λάθος,
που κανείς δε φανταζόταν ότι μπορεί να
γίνει στις επιχειρήσεις των εστιατορίων.
Άφησε ανοιχτή τη πίσω πόρτα του εστιατορίου του.
Και μετά;;
Νωρίς το πρωί τον λήστεψαν τρεις ένοπλοι άνδρες.
Τί ήθελαν;
Λεφτά!
Όσο ο Τζέρυ προσπαθούσε να ανοίξει το
χρηματοκιβώτιο, το χέρι του, τρέμοντας από
νευρικότητα, γλίστρησε από τον συνδυασμό.
Οι ληστές πανικόβλητοι τον πυροβόλησαν.
Ευτυχώς τον βρήκαν γρήγορα και τον πήγαν
γρήγορα στο νοσοκομείο.
Μετά από 18 ώρες εγχείρηση και βδομάδες
με εντατική παρακολούθηση, ο Τζέρυ βγήκε
από το νοσοκομείο με σημάδια από τις σφαίρες
να φαίνονται ακόμα στο σώμα του.
Είδα τον Τζέρυ 6μήνες περίπου μετά το ατύχημα.
Όταν τον ρώτησα τι κάνει, μου είπε:
Αν μπορούσα να μαι καλύτερα θα είχα άλλον έναν
Τζέρυ, θές να δεις τις ουλές μου;
Αρνήθηκα να δω τις ουλές του, αλλά τον ρώτησα
τί πέρασε από το μυαλό του, όταν γινόταν η ληστεία.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι έπρεπε
να έχω κλειδώσει τη πίσω πόρτα, απάντησε.
Μετά, όταν ήμουν ξαπλωμένος πάνω στο πάτωμα
χτυπημένος, σκέφτηκα ότι έχω δύο επιλογές,
να ζήσω ή να πεθάνω.
Δεν φοβήθηκες; τον ρώτησα.
Ο Τζέρυ συνέχισε, "οι τραυματιοφορείς ήταν
υπέροχοι. Μου έλεγαν συνέχεια ότι θα γινόμουν
καλά. Αλλά όταν με πήγαν στα εξωτερικά ιατρεία
και είδα τις εκφράσεις των γιατρών όταν είδαν
τα τραύματά μου, τότε φοβήθηκα πραγματικά.
Στα μάτια τους διάβαζα... Είναι νεκρός."
Ήξερα ότι έπρεπε να αναλάβω δράση!
Τί έκανες, τον ρώτησα.
Λοιπόν ήταν μια μεγάλη νοσοκόμα που μου
έκανε ερωτήσεις φωνάζοντας και με ρώτησε
"είσαι αλλεργικός σε κάτι;"
Ναι, απάντησα!
Οι γιατροί και οι νοσοκόμες σταμάτησαν ό,τι
έκαναν σα να περίμεναν την απάντησή μου.
Πήρα μια βαθιά αναπνοή και φώναξα:
"ΣΦΑΙΡΕΣ"!
Ενώ γελούσαν, τους είπα: "διαλέγω να ζήσω,
παρακαλώ πολύ να με εγχειρήσετε σα να μαι
ζωντανός και όχι πεθαμένος".
Ο Τζέρυ έζησε χάρις στην ικανότητα των γιατρών
και την καταπληκτική νοοτροπία του.
Έμαθα από αυτόν ότι, κάθε μέρα επιλέγεις
ή να αγαπήσεις τη ζωή σου ή να τη μισήσεις.
Το μόνο πράγμα που είναι πραγματικά δικό σου
και δεν μπορεί κανείς να σου το πάρει είναι
η νοοτροπία σου.
Έτσι λοιπόν, αν μπορείς να φροντίσεις για αυτό,
η ζωή σου μπορεί να γίνει πιο εύκολη!"
Πάρτε το παράδειγμα του Τζέρυ και εφαρμόστε το. Δεν είναι εύκολο, το ξέρω. Και εγώ ακόμα στο πρώτο βήμα είμαι. Αλλά με ένα βήμα τη φορά, ανεβαίνοντας ένα μικρό σκαλί κάθε μέρα φτάνει κανείς και στην κορυφή της σκάλας. Και από εκεί από ότι όλα δείχνουν πρέπει να έχει υπέροχη θέα!
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα σε όλους!
Πολύ πρόσφατα με θυμήθηκε ένα παλιό πρόβλημα υγείας που είχα αμελήσει, μιας και δεν με ενοχλούσε. Είχα φρικτούς πόνους, που ευτυχώς με την πάροδο των ημερών έχουν μειωθεί αισθητά. Όλως περιέργως, δεν με κατέβαλε αυτό το περιστατικό, παρότι με τσάντισε, ομολογουμένως, πάρα πολύ. Μου έδωσε την ευκαιρία να κάτσω πολλές ώρες μόνη μου, να σκεφτώ 1002 πράγματα, να δω ποιοι είναι αυτοί που με αγαπούν και με νοιάζονται πραγματικά, να φτιάξω πλάνα για το χειμώνα που έρχεται και να αποφασίσω, τελικά, να δράσω στη ζωή με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι μέχρι τώρα. Η καρδιά και η ψυχή δεν αλλάζουν, αλλά μπορεί να αλλάξει ο τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων, που παρουσιάζονται στη ζωή ενός ανθρώπου. Ήταν για μένα πολύ καινούριο, και παράξενο, να βρίσκομαι τόσο πολύ έξω από τα νερά μου και να μη χάνω το χαμόγελό μου (εκτός από μία και μόνο πραγματικά δύσκολη μέρα). Βλέπω ότι αυτό με βοήθησε αρκετά. Φυσικά δεν έγινε κάποιο κλικ μέσα μου, ξαφνικά, αλλά σε αυτή τη πρώτη προσπάθεια με βοήθησαν, εν αγνοία τους, κάποιοι άνθρωποι που ήταν και είναι δίπλα μου αυτό το διάστημα. Ονόματα δεν θα πω, ξέρουν αυτοί που ενδιαφέρθηκαν, που μιλούσαμε, που επικοινωνούσαμε καθ' οποιονδήποτε τρόπο!
Δεν γράφω όμως, αυτό το κείμενο, για να μιλήσω πάλι για μένα. Θέλω απλά να παραθέσω ένα κείμενο που μου το είχαν στείλει πριν αρκετά χρόνια με e-mail σε powerpoint και ενώ το είχα αγνοήσει τότε εντελώς, τώρα πια του δίνω άλλη αξία. Γιατί όλα είναι θέμα επιλογών. Δική σου επιλογή είναι αν θες να είσαι αισιόδοξος. Δική σου επιλογή είναι αν θες να είσαι απαισιόδοξος. Αλλά είναι επιλογή και όχι αναγκαστική συνθήκη, ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις.
"Ο Τζέρυ είναι ο μάνατζερ ενός εστιατορίου.
Είναι πάντα σε πολύ καλή διάθεση!
Αν κάποιος τον ρωτήσει τί κάνει αυτός θα
απαντήσει: Αν μπορούσα να μαι καλύτερα,
θα έπρεπε να έχω άλλον έναν Τζέρυ!
Πολλοί από τους συναδέλφους του παραιτήθηκαν
όταν αυτός άλλαζε αφεντικό, ώστε να τον
ακολουθήσουν από εστιατόριο σε εστιατόριο!
Γιατί; Διότι ο Τζέρυ ήταν παρακινητής από την
φύση του. Αν κάποιος συνάδελφος είχε μια
άσχημη μέρα, ο Τζέρυ ήταν εκεί για να του πει
πως μπορεί να το δει από τη θετική πλευρά.
Βλέποντας αυτή την κατάσταση, πήγα και τον
ρώτησα ένα πρωί, από περιέργεια...
Δεν το καταλαβαίνω.. Κανείς δεν μπορεί να
είναι τόσο θετικό άτομο όλη την ώρα..
Πώς το κάνεις αυτό;
Ο Τζέρυ απάντησε: Κάθε πρωί που ξυπνώ
έχω δύο επιλογές, να είμαι σε καλή ή σε κακή
διάθεση. Πάντα διαλέγω να μαι σε καλή!
Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, μπορώ να μαι
το θύμα ή να διδάσκομαι κάτι από αυτό.
Διαλέγω πάντα να διδάσκομαι κάτι.
Κάθε φορά που κάποιος με πλησιάζει με
παράπονα, μπορώ να επιλέξω να ακούω τα
παράπονα αυτά ή να επισημάνω τη θετική
πλευρά της ζωής. Πάντα διαλέγω τη θετική
πλευρά.
Μα δεν είναι πάντα τόσο εύκολο, απάντησα.
Κι όμως είναι, απάντησε ο Τζέρυ.
Η ζωή έχει να κάνει με επιλογές. Αν αφήσεις
απ' έξω όλα τα σκουπίδια, όλες οι καταστάσεις
καταλήγουν σε δύο επιλογές. Εσύ διαλέγεις
πως να αντιδράσεις σε όλες τις καταστάσεις.
Εσύ διαλέγεις πως οι άνθρωποι θα επηρεάσουν
τη ζωή σου. Εσύ διαλέγεις αν θα είσαι σε καλή
ή σε κακή διάθεση. Είναι δική σου επιλογή πως
θα ζήσεις τη ζωή σου.
Μερικά χρόνια αργότερα....
Άκουσα ότι ο Τζέρυ έκανε κάτι κατά λάθος,
που κανείς δε φανταζόταν ότι μπορεί να
γίνει στις επιχειρήσεις των εστιατορίων.
Άφησε ανοιχτή τη πίσω πόρτα του εστιατορίου του.
Και μετά;;
Νωρίς το πρωί τον λήστεψαν τρεις ένοπλοι άνδρες.
Τί ήθελαν;
Λεφτά!
Όσο ο Τζέρυ προσπαθούσε να ανοίξει το
χρηματοκιβώτιο, το χέρι του, τρέμοντας από
νευρικότητα, γλίστρησε από τον συνδυασμό.
Οι ληστές πανικόβλητοι τον πυροβόλησαν.
Ευτυχώς τον βρήκαν γρήγορα και τον πήγαν
γρήγορα στο νοσοκομείο.
Μετά από 18 ώρες εγχείρηση και βδομάδες
με εντατική παρακολούθηση, ο Τζέρυ βγήκε
από το νοσοκομείο με σημάδια από τις σφαίρες
να φαίνονται ακόμα στο σώμα του.
Είδα τον Τζέρυ 6μήνες περίπου μετά το ατύχημα.
Όταν τον ρώτησα τι κάνει, μου είπε:
Αν μπορούσα να μαι καλύτερα θα είχα άλλον έναν
Τζέρυ, θές να δεις τις ουλές μου;
Αρνήθηκα να δω τις ουλές του, αλλά τον ρώτησα
τί πέρασε από το μυαλό του, όταν γινόταν η ληστεία.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι έπρεπε
να έχω κλειδώσει τη πίσω πόρτα, απάντησε.
Μετά, όταν ήμουν ξαπλωμένος πάνω στο πάτωμα
χτυπημένος, σκέφτηκα ότι έχω δύο επιλογές,
να ζήσω ή να πεθάνω.
Δεν φοβήθηκες; τον ρώτησα.
Ο Τζέρυ συνέχισε, "οι τραυματιοφορείς ήταν
υπέροχοι. Μου έλεγαν συνέχεια ότι θα γινόμουν
καλά. Αλλά όταν με πήγαν στα εξωτερικά ιατρεία
και είδα τις εκφράσεις των γιατρών όταν είδαν
τα τραύματά μου, τότε φοβήθηκα πραγματικά.
Στα μάτια τους διάβαζα... Είναι νεκρός."
Ήξερα ότι έπρεπε να αναλάβω δράση!
Τί έκανες, τον ρώτησα.
Λοιπόν ήταν μια μεγάλη νοσοκόμα που μου
έκανε ερωτήσεις φωνάζοντας και με ρώτησε
"είσαι αλλεργικός σε κάτι;"
Ναι, απάντησα!
Οι γιατροί και οι νοσοκόμες σταμάτησαν ό,τι
έκαναν σα να περίμεναν την απάντησή μου.
Πήρα μια βαθιά αναπνοή και φώναξα:
"ΣΦΑΙΡΕΣ"!
Ενώ γελούσαν, τους είπα: "διαλέγω να ζήσω,
παρακαλώ πολύ να με εγχειρήσετε σα να μαι
ζωντανός και όχι πεθαμένος".
Ο Τζέρυ έζησε χάρις στην ικανότητα των γιατρών
και την καταπληκτική νοοτροπία του.
Έμαθα από αυτόν ότι, κάθε μέρα επιλέγεις
ή να αγαπήσεις τη ζωή σου ή να τη μισήσεις.
Το μόνο πράγμα που είναι πραγματικά δικό σου
και δεν μπορεί κανείς να σου το πάρει είναι
η νοοτροπία σου.
Έτσι λοιπόν, αν μπορείς να φροντίσεις για αυτό,
η ζωή σου μπορεί να γίνει πιο εύκολη!"
Πάρτε το παράδειγμα του Τζέρυ και εφαρμόστε το. Δεν είναι εύκολο, το ξέρω. Και εγώ ακόμα στο πρώτο βήμα είμαι. Αλλά με ένα βήμα τη φορά, ανεβαίνοντας ένα μικρό σκαλί κάθε μέρα φτάνει κανείς και στην κορυφή της σκάλας. Και από εκεί από ότι όλα δείχνουν πρέπει να έχει υπέροχη θέα!
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα σε όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου