Στις δύσκολες στιγμές ενός ανθρώπου, φαίνονται ποιοι είναι αυτοί που τον αγαπάνε πραγματικά και ποιοι ασχολούνται μαζί του μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν κάτι καλύτερο, σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, να κάνουν. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που αναθεωρείς όλη σου τη ζωή και όχι πάντα για κακό.
Δύσκολη στιγμή μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε περίοδος της ζωής ενός ανθρώπου. Για μένα είναι ο τελευταίος μήνας, αρχικά με ξαφνική ασθένεια μιας φίλης και τώρα με επιδείνωση ενός παλιού ξεχασμένου προβλήματος δικού μου. Είναι βάλσαμο για την ψυχή μου όμως να γυρίζω από τους γιατρούς και να βλέπω 4-5 φίλους που περιμένουν πραγματικά με αγωνία και με αγάπη να μάθουν τί και πώς. Που είναι εκεί να με ακούσουν και να προσπαθήσουν να βοηθήσουν.
Πρίν λίγο καιρό θεώρησα ότι δεν υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται και να με αγαπάει πραγματικά. Ίσως να μην το έδειχναν όσοι το ένιωθαν για τον πολύ απλό και προφανή λόγο του ότι με έβλεπαν καλά, οπότε όλα ήταν πιο χαλαρά. Μόλις χρειάστηκα τη βοήθειά τους, όχι πολλά, ένα απλό και από καρδιάς ενδιαφέρον, εμφανίστηκαν οι άνθρωποι αυτοί και είναι δίπλα μου 24/7! Από κάποιους το περίμενα, από κάποιους άλλους πάλι όχι. Και εκεί είναι το πιο ωραίο, να βλέπει κανείς δίπλα του ανθρώπους που τους αγαπάει αλλά που δεν περιμένε ποτέ ότι θα τους έχει δίπλα του σε ό,τι και να χρειαστεί.
Μία φίλη μου είπε μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου, αξίζει τον κόπο! Δεν ξέρω αν το έχω μάθει 23 χρόνια τώρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω μάθει να εκτιμώ και να αγαπάω τους ανθρώπους που με περιβάλουν και που αξίζουν την προσοχή και την αγάπη μου. Μέσα από αυτούς αγαπάω και σέβομαι και τον εαυτό μου, έχω μάθει να δίνω. Και σίγουρα δεν θα μπορούσα να δώσω κάτι αν πρώτα δεν το έχω και να το έχω δουλέψει μέσα μου. Οπότε θεωρώ ότι είμαι σε καλό δρόμο!
Πολλές φορές ακούγεται τετριμμένο και πολυφορεμένο το να λες πολλά ευχαριστώ σε έναν ή περισσότερους ανθρώπους. Δεν με απασχολεί! Έχω πολλά αρνητικά στον χαρακτήρα μου, αχάριστη και αδιάφορη για κάποια πρόσωπα ούτε υπήρξα μέχρι τώρα, ούτε έχω σκοπό να υπάρξω ξαφνικά στα 23 μου! Φυσικά ούτε αγαπάω τους πάντες και με τον ίδιο τρόπο, ούτε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άτομα που απεχθάνομαι. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι, και οι νέες εγγραφές στους καταλόγους με τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα, αλλά και ένας άλλος μεγάλος κατάλογος που γράφω όλους όσους μου έχουν φερθεί σκάρτα και δεν αξίζουν το ενδιαφέρον και την αγάπη μου. Αυτός ο δεύτερος κατάλογος είναι που πρέπει πάντα να προσέχουμε και να τον ανανεώνουμε διαρκώς με κάθε ευκαιρία, έχοντας ανοιχτά μάτια, αυτιά και νου και να προσέχουμε λυκοφιλίες! Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τον άλλο κατάλογο!
Ευχαριστώ όποιον και ό,τι έφερε κοντά μου αυτούς τους 4-5 ανθρώπους! Άσχετα από την όποια ιδιότητα- επάγγελμά τους είναι πάνω από όλα άνθρωποι!! Αυτούς λοιπόν φροντίζω να τους αγαπάω, να τους εκτιμάω όπως πρέπει και να φαίνεται! Για τους υπόλοιπους δε μου καίγεται καρφί ό,τι και να λένε ό,τι και να κάνουν. Ούτε μπορούμε να μαστε αγαπητοί σε όλους ούτε να τους αγαπάμε όλους.. Ο καθένας με ό,τι του ταιριάζει!
Αυτά από μένα!
Καλό βράδυ σε όλους και καλό Σαββατοκύριακο!
Δύσκολη στιγμή μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε περίοδος της ζωής ενός ανθρώπου. Για μένα είναι ο τελευταίος μήνας, αρχικά με ξαφνική ασθένεια μιας φίλης και τώρα με επιδείνωση ενός παλιού ξεχασμένου προβλήματος δικού μου. Είναι βάλσαμο για την ψυχή μου όμως να γυρίζω από τους γιατρούς και να βλέπω 4-5 φίλους που περιμένουν πραγματικά με αγωνία και με αγάπη να μάθουν τί και πώς. Που είναι εκεί να με ακούσουν και να προσπαθήσουν να βοηθήσουν.
Πρίν λίγο καιρό θεώρησα ότι δεν υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται και να με αγαπάει πραγματικά. Ίσως να μην το έδειχναν όσοι το ένιωθαν για τον πολύ απλό και προφανή λόγο του ότι με έβλεπαν καλά, οπότε όλα ήταν πιο χαλαρά. Μόλις χρειάστηκα τη βοήθειά τους, όχι πολλά, ένα απλό και από καρδιάς ενδιαφέρον, εμφανίστηκαν οι άνθρωποι αυτοί και είναι δίπλα μου 24/7! Από κάποιους το περίμενα, από κάποιους άλλους πάλι όχι. Και εκεί είναι το πιο ωραίο, να βλέπει κανείς δίπλα του ανθρώπους που τους αγαπάει αλλά που δεν περιμένε ποτέ ότι θα τους έχει δίπλα του σε ό,τι και να χρειαστεί.
Μία φίλη μου είπε μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου, αξίζει τον κόπο! Δεν ξέρω αν το έχω μάθει 23 χρόνια τώρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω μάθει να εκτιμώ και να αγαπάω τους ανθρώπους που με περιβάλουν και που αξίζουν την προσοχή και την αγάπη μου. Μέσα από αυτούς αγαπάω και σέβομαι και τον εαυτό μου, έχω μάθει να δίνω. Και σίγουρα δεν θα μπορούσα να δώσω κάτι αν πρώτα δεν το έχω και να το έχω δουλέψει μέσα μου. Οπότε θεωρώ ότι είμαι σε καλό δρόμο!
Πολλές φορές ακούγεται τετριμμένο και πολυφορεμένο το να λες πολλά ευχαριστώ σε έναν ή περισσότερους ανθρώπους. Δεν με απασχολεί! Έχω πολλά αρνητικά στον χαρακτήρα μου, αχάριστη και αδιάφορη για κάποια πρόσωπα ούτε υπήρξα μέχρι τώρα, ούτε έχω σκοπό να υπάρξω ξαφνικά στα 23 μου! Φυσικά ούτε αγαπάω τους πάντες και με τον ίδιο τρόπο, ούτε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άτομα που απεχθάνομαι. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι, και οι νέες εγγραφές στους καταλόγους με τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα, αλλά και ένας άλλος μεγάλος κατάλογος που γράφω όλους όσους μου έχουν φερθεί σκάρτα και δεν αξίζουν το ενδιαφέρον και την αγάπη μου. Αυτός ο δεύτερος κατάλογος είναι που πρέπει πάντα να προσέχουμε και να τον ανανεώνουμε διαρκώς με κάθε ευκαιρία, έχοντας ανοιχτά μάτια, αυτιά και νου και να προσέχουμε λυκοφιλίες! Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τον άλλο κατάλογο!
Ευχαριστώ όποιον και ό,τι έφερε κοντά μου αυτούς τους 4-5 ανθρώπους! Άσχετα από την όποια ιδιότητα- επάγγελμά τους είναι πάνω από όλα άνθρωποι!! Αυτούς λοιπόν φροντίζω να τους αγαπάω, να τους εκτιμάω όπως πρέπει και να φαίνεται! Για τους υπόλοιπους δε μου καίγεται καρφί ό,τι και να λένε ό,τι και να κάνουν. Ούτε μπορούμε να μαστε αγαπητοί σε όλους ούτε να τους αγαπάμε όλους.. Ο καθένας με ό,τι του ταιριάζει!
Αυτά από μένα!
Καλό βράδυ σε όλους και καλό Σαββατοκύριακο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου