Πόνος- Ανάσα- Ζωή

Πόνος

Πόνος αποχαιρετισμού

Σφίγγοντας γροθιά τα χέρια

Με μια ελπίδα

Να ξημερώσει μία άλλη μέρα

Μια καλύτερη μέρα

Μια μέρα χωρίς πόνο

Μια μέρα που δεν θα δακρύζει η καρδιά

Κι αλήθεια το δάκρυ αυτό καίει σα φωτιά

Κατακλύζει τα πάντα χωρίς να αφήνει περιθώρια

Περιθώρια σκέψης

Περιθώρια ανάσας

Περιθώρια ελπίδας

Πώς ζει κανείς χωρίς ελπίδα;

Πώς ζω κι εγώ;

Πώς ζεις κι εσύ;

Νομίζω πως πλέον ζούμε από συνήθεια

Κι αρνούμαστε να πάρουμε την ανάσα

Να φύγουμε από τον πόνο

Να ζήσουμε τη ζωή

Να αγαπήσουμε τη ζωή….

Πάρε αυτή την ανάσα κι έλα μαζί μου

Κι άφησέ με να έρθω μαζί σου

Να παλέψουμε μαζί

Να γίνουμε πιο δυνατοί…

Έλα……..