Ανθρώπινες επαφές, άνθρωποι που σου δίνουν ζεστασιά και αγάπη και σε φέρνουν κοντά τους. Άνθρωποι που έχεις να μοιραστείς μαζί τους ένα κοινό πρόβλημα, μία κοινή εμπειρία, κάτι κοινό τέλος πάντων. Άνθρωποι που είναι στο κοινωνικό σου περιβάλλον με κοινά ενδιαφέροντα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας και κάθε ιδιοσυγκρασίας χαρακτήρα (ευαίσθητοι, γλυκείς, απότομοι, αυστηροί). Άνθρωποι κάθε επαγγελματικής ειδικότητας. Άνθρωποι, άνθρωποι, άνθρωποι... Ακόμα και περπατώντας στον δρόμο συναντάς χιλιάδες κάθε μέρα, αλλά επιλέγεις να μοιραστείς την ψυχή σου με πολύ περιορισμένο αριθμό. Λίγοι και καλοί!
Προσωπικά (όσοι με γνωρίζουν λίγο καλύτερα το ξέρουν καλά), είμαι ένας κλειστός χαρακτήρας, δεν ανοίγομαι εύκολα. Επικοινωνιακή και κοινωνική είμαι, αλλά επιλέγω πολύ προσεχτικά σε ποιον θα μιλήσω λίγο παραπάνω, να πω προσωπικά μου βιώματα και προβληματισμούς. Τα τελευταία χρόνια τρεις άνθρωποι είναι αυτοί που με γνωρίζουν καλά και έχουμε μοιραστεί ευχάριστα και δυσάρεστα. Θέλω τόσο πολύ να τις ευχαριστήσω για τα όμορφα συναισθήματα που μου έχουν βγάλει, για τις όμορφες συζητήσεις μας, για τους προβληματισμούς που έχουμε μοιραστεί, για όλα... Είμαι πολύ ευτυχισμένη και τυχερή που τις γνωρίζω! Έχω περάσει και περνάω πολύ δύσκολες καταστάσεις, σε πολλούς τομείς της ζωής μου, αλλά χαίρομαι που τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον ξέρω ότι έχω δίπλα μου κάποιους ανθρώπους. Ένα ευχαριστώ δεν είναι τίποτα, αλλά είναι κάτι για να αρχίσει κανείς.
Οι ανθρώπινες επαφές είναι το μόνο στήριγμα, εν τέλει, στην εποχή που ζούμε. Τώρα που έχουν καταρρεύσει τα πάντα, είναι το μόνο που μένει για να πιαστούμε και να μείνουμε δυνατοί για να μπορέσουμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας. Γιατί αργά ή γρήγορα θα επανέλθουμε, δεν μας φοβάμαι, είμαστε σκληρά καρύδια οι Έλληνες. Άλλωστε, μια γρήγορη ματιά στην ιστορία να ρίξει κανείς, αυτά τα σκαμπανεβάσματα είναι πολύ πιο συχνά από ό,τι φαντάζεται κάποιος. Οπότε, ας κρατήσουμε το μόνο που μπορεί να μείνει σταθερό μέσα από κάθε πολιτικο-οικονομική κρίση... τις ανθρώπινες επαφές. Και τί εννοώ λέγοντας ανθρώπινες επαφές; Μια βόλτα με έναν δικό μας άνθρωπο, έναν φίλο, μια συζήτηση για τα προβλήματα του καθενός, για τα κοινά ενδιαφέροντα, ακόμα και μια αγκαλιά μπορεί να βοηθήσει. Όλα αυτά, και πολλά άλλα ακόμα, μπορούν να βοηθήσουν στην ψυχολογική ενίσχυση όλων μας και στη βαθιά στερέωση της αγάπης και της φιλίας με τους δίπλα μας. Πολλές φορές και μια αγκαλιά, χωρίς καθόλου λόγια, μπορεί να γεμίσει έναν άνθρωπο ενέργεια και δύναμη να προχωρήσει. Και τώρα θα μου πείτε, τί γίνεται όταν κάποιος ντρέπεται...;! Ε , πολύ απλά θα ξεντραπεί.... (Μην κοιτάτε που το λέει ο πιο ντροπαλός άνθρωπος του πλανήτη... Ώρες ώρες - μιά φορά στα 1000 χρόνια- αφήνω στην άκρη όλες τις ντροπές και αγκαλιάζω αυτούς που αγαπάω, αυτούς που θέλω να ευχαριστήσω! Ωρες ώρες, το τονίζω, γιατί όσοι με ξέρουν καλύτερα, θα σπεύσουν να μου την πουν για το ποιες είναι αυτές οι ώρες!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου